Paper Station

Πριν 6 μήνες παντρεύτηκα. Ακόμα δεν το έχω συνηθίσει και μου φαίνεται περίεργο να λέω “ο άντρας μου” όταν αναφέρομαι στο έτερον ήμισυ και όταν με ρωτάνε πόσο έχει αλλάξει η ζωή μου απαντάω “καθόλου” (είναι αλήθεια, στην καθημερινότητά μας δεν έχει αλλάξει τίποτα).

Δεν κάναμε κάτι πολύ μεγάλο ούτε εξεζητημένο, θέλαμε να γιορτάσουμε με οικογένεια και φίλους και δημιουργήσαμε πολλές όμορφες αναμνήσεις. Ήταν μερικοί εντατικοί μήνες προετοιμασίας όπου προσπαθήσαμε να οργανώσουμε αυτό που είχαμε οραματιστεί με τους απαραίτητους συμβιβασμούς λόγω χρόνου και χρημάτων. Φυσικά δεν μπορούσα να μην έχω diy στοιχεία στην (πολιτική) τελετή και στο πάρτι και ήθελα καιρό να γράψω ένα ποστ σχετικά με αυτό, να περιγράψω λίγο τι και πώς και να μοιραστώ την εμπειρία.

Σε όλο το ποστ θα υπάρχουν αναφορές σε αγαπημένους φίλους και συνεργάτες που δούλεψαν μαζί μας και θα έχω λινκς όπου μπορώ για να δείτε τη δουλειά τους.

Το πιο σημαντικό κομμάτι της υπόθεσης ήταν η κεντρική οπτική ταυτότητα, που έδωσε τον τόνο για ό,τι άλλο φτιάξαμε. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν καλύτερο απ’όσο μπορούσα να φανταστώ κι αυτό χάρη στο γραφείο Zazdesign με τις φοβερές ιδέες και τη δημιουργική του δουλειά. Χωρίς τη συμβολή τους τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο, καθώς μας προσέφεραν πολλές ιδέες κοντά στον προϋπολογισμό μας και ανέλαβαν την παραγωγή και την εκτύπωση για πολλά από αυτά που αποφασίσαμε να κάνουμε. Σχεδίασαν και την υπέροχη πρόσκλησή μας και μας υποστήριξαν σε ό,τι χρειαστήκαμε. Περισσότερα για τον σχεδιασμό του γάμου μας στο site τους.

Δουλέψαμε αρκετά με τρίγωνα, καθώς τα ονόματα και των δυο μας ξεκινούν από Δ και μας άρεσε σαν σχήμα και εικόνα. Επίσης χρησιμοποιήσαμε έναν στίχο της Emily Dickinson (τον οποίο ανακάλυψα σε ένα βιβλίο που διάβαζα το περασμένο καλοκαίρι) σαν μότο του γάμου: “Forever is composed of nows”.

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία και με τη συμβολή πολύτιμων φίλων, προχωρήσαμε στις υπόλοιπες ιδέες που είχαμε.

Η όλη υπόθεση είχε δύο σκέλη, τον πολιτικό γάμο και οικογενειακό τραπέζι σε κλειστό κύκλο και δύο μέρες μετά (ημέρα Σάββατο) ένα πιο μεγάλο πάρτι με φίλους, συναδέλφους και συγγενείς.

Ο Γάμος

Εδώ ήταν αρκετά απλή η οργάνωση, ο χώρος για την τελετή ήταν ωραίος (Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας, ένα νεοκλασικό κτήριο με υπέροχο εξωτερικό χώρο) ενώ το εστιατόριο δεν χρειαζόταν κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση και το ανέλαβαν εκείνοι (λουλούδια κλπ).

Ενώ αρχικά δεν ήθελα να έχω κουφέτα και μπομπονιέρες, τελικά συμβιβάστηκα γιατί θέλαμε κάτι να δώσουμε στους συγγενείς που θα ήταν παρόντες που να μην είναι το ίδιο με το δωράκι που θα έπαιρνε ο κόσμος στο πάρτι. Οπότε κατεβήκαμε στα μαγαζιά του κέντρου που έχουν υλικά για μπομπονιέρες, προμηθευτήκαμε κουφέτα, τούλι, υφασμάτινα σακούλια, κορδέλες, κλπ, και φτιάξαμε γύρω στις 50 μπομπονιέρες. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ κομψό και απλό.

Το άλλο πράγμα που ήθελα να φτιάξω και να έχω για εκείνη τη μέρα ήταν ένα μπουκέτο από χάρτινα λουλούδια. Το τελειώσα το βράδυ ακριβώς πριν την τελετή, και αν το ξαναέφτιαχνα θα ήθελα να το είχα κάνει λίγο μεγαλύτερο. Αλλά μου άρεσαν πολύ τα χρώματα που ταίριαζαν με τα ρούχα μου και ακριβώς επειδή είναι από χαρτί, το έχω σε ένα μικρό βάζο σε ψηλό σημείο (για να μην το φτάνουν τα γατιά) και το θαυμάζω ακόμα.

Τα λουλούδια είναι με την τεχνική οριγκάμι και μπορείτε να δείτε εδώ οδηγίες για το πώς φτιάχνονται. Κάποια είναι φτιαγμένα από σελίδες βιβλίων, κάποια από μονόχρωμα χαρτιά για οριγκάμι που είχα στη συλλογή μου και ταίριαζαν χρωματικά, ενώ κάποια έπρεπε να δημιουργήσω το χρώμα μόνη μου γιατί δεν είχα κάτι αντίστοιχο. Έβαψα το χαρτί με ακρυλικό χρώμα, το έκοψα σε τετράγωνα και το δίπλωσα για να γίνει λουλούδι. Για τους μίσχους των λουλουδιών χρησιμοποίησα σύρμα και πράσινη κολλητική ταινία για λουλούδια, ενώ τα κουμπιά που κόλλησα επάνω ήταν ίδιου τύπου με τα κουμπιά του πουκαμίσου που φορούσα.

 

Το πάρτι

Είχαμε πολύ λίγο χρόνο για να οργανώσουμε όλα αυτά που θέλαμε και η εβδομάδα πριν το γάμο και το πάρτι ήταν ιδιαίτερα πιεστική. Τα καταφέραμε όμως, αν και φτιάχναμε πράγματα μέχρι την τελευταία στιγμή (goodie bags, γλυκά/τούρτα, διακόσμηση, ρούχα, μαλλιά, και πολλά πολλά άλλα).

Αντί για bachelorette party οργάνωσα ένα craftelorette party (όπως το ονομάσαμε, είμαι κάπως περήφανη για αυτή την ιδέα) στο οποίο καλέσαμε κόσμο να βοηθήσει με τις προετοιμασίες. Είχαμε να ετοιμάσουμε: τις μπομπονιέρες που ανέφερα παραπάνω, διάφορα πράγματα για τα goodie bags για το πάρτι, διακοσμητικά στοιχεία για το πάρτι. Χωρίς όλες τις φίλες και τους φίλους που έδωσαν χρόνο και όρεξη και βοήθησαν, δεν θα είχαμε καταφέρει ούτε τα μισά!

Όπως έγραψα και πιο πάνω, η ιδέα της μπομπονιέρας δεν με ενθουσιάζει. Θέλαμε όμως να δώσουμε κάποιο δωράκι στους καλεσμένους μας, και με συζήτηση στο ZazDesign καταλήξαμε σε διάφορες ιδέες. Και οι δύο αγαπάμε το τσάι, οπότε θέλαμε να προσφέρουμε τσάι στους καλεσμένους μας. Αγαπάμε τα χαρτικά και το γράψιμο, οπότε προσθέσαμε κι ένα μικρό σημειωματάριο, σχέδιο και παραγωγή από το ZazDesign. Τέλος, φτιάξαμε ένα μικρό zine με ευχαριστίες, πληροφορίες για τους καλεσμένους μας, σαν πρόγραμμα για το πάρτι. Όλα αυτά είχαν πολλά βήματα, που θα αναλύσω παρακάτω.

Το τσάι θα έμπαινε σε τρίγωνα κουτάκια, τα οποία είχαμε λάβει από το ZazDesign σε ανάπτυγμα, και έπρεπε να τα κολλήσουμε εμείς. Αυτή ήταν ίσως η πιο κουραστική και χρονοβόρα δουλεία και χρειάστηκε πολλά χέρια. Το αποτέλεσμα όμως ήταν φανταστικό!

 

Το τσάι το προμηθευτήκαμε σε μεγάλες ποσότητες από τον Οίκο Τσαγιού Madras που έχει αρκετά οικονομικες τιμές και πολύ ωραίες γεύσεις. Είχαμε 4 διαφορετικά χρώματα για τα κουτάκια και 4 διαφορετικές γεύσεις τσάι (2 μαύρα και 2 πράσινα). Τυπώσαμε αυτοκόλλητες ετικέτες για την κάθε γεύση και βάλαμε το τσάι σε πλαστικά σακουλάκια τα οποία δέσαμε με σπάγγο. Τα σακουλάκια στη συνέχεια έμπαιναν στα κουτάκια ανάλογα με τη γεύση και το χρώμα τους.

Τέλος, είχαμε από το ZazDesign τυπωμένα αυτοκόλλητα με την οπτική μας ταυτότητα, με τα οποία κλείναμε τα κουτάκια, κι αυτό έδινε χρώμα και έδενε το κουτάκι με τα υπόλοιπα στοιχεία. Στη δεύτερη φωτό φαίνονται πολλά κουτάκια στοιβαγμένα σε ένα κουτί, περιμένοντας το επόμενο βήμα.

 

Το επόμενο πράγμα που φτιάξαμε ήταν μια γιρλάντα για τη διακόσμηση του χώρου του πάρτι. Είχα στο μυαλό μου ότι ήθελα μια γιρλάντα με τρίγωνα, για να είμαστε εντός θέματος. Πήρα λοιπόν ένα σωρό χαρτόνια σε διάφορα χρώματα που ταίριαζαν με την οπτική μας ταυτότητα και σχεδίασα τρίγωνα με μολύβι, τα οποία οι θαραλλέες φίλες μου έκοψαν και μετά βαλθήκαμε να φτιάξουμε τη γιρλάντα.

Μέχρι εκείνη την ώρα μας είχε πάρει το βράδυ και στο τραπέζι γινόταν ένας χαμός από χαρτιά, σπάγγους και υλικά. Η παρακάτω φωτογραφία δεν είναι καλή, αλλά για να πάρετε μια εικόνα:

Με τη βοήθεια ζεστής κόλλας σιλικόνης, οι φίλες που είχαν αναλάβει την κατασκευή της γιρλάντας κολλούσαν τα τρίγωνα σε σπάγγο ενώ στην άλλη πλευρά του τραπεζιού διπλώναμε και κολλούσαμε λουλούδια για το μπουκέτο.

Η πολύ όμορφη και χρωματιστή γιρλάντα φτιάχτηκε και στόλισε το χώρο διακριτικά αλλά με χαρακτήρα.

Η γιρλάντα κρεμασμένη σε διάφορες γωνιές του χώρου του πάρτι

(φωτογραφίες: Θωμάς Γραβάνης)

Με το craftelorette party έγινε μεγάλος όγκος δουλειάς που δύσκολα θα έβγαινε αλλιώς και μας βοήθησε πολύ από πλευράς χρόνου για όλα τα υπόλοιπα που είχαν να γίνουν. Τις επόμενες μέρες κόβαμε, διπλώναμε και φτιάχναμε τα zines, γεμίζαμε και κλείναμε τα σακουλάκια και ετοιμαζόμασταν για το γάμο και το πάρτι. Μερικές φωτογραφίες από τα τελικά βήματα:

 

Και το τελικό αποτέλεσμα! Το σακουλάκι που περιείχε τα δώρα που δίναμε στους καλεσμένους μας στο πάρτι, φτιαγμένο από τα χέρια μας με την πολύτιμη βοήθεια φίλων.

 

Ένα τελικό διακοσμητικό στοιχείο που φτιάξαμε για το πάρτι ήταν δύο μεγάλα τριγωνικά κουτιά που προμηθευτήκαμε από το ZazDesign, τα ίδια που χρησιμοποιήσαμε για το τσάι αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτά τα έντυσα με αυτοκόλλητο χαρτί με την οπτική μας ταυτότητα και τα βάλαμε σε ένα τραπέζι στο χώρο του πάρτι με ένα διακοσμητικό ampersand στη μέση που είχαμε ήδη στο σπίτι (από το Tiger). Έτσι όπως ήταν τοποθετημένα, φαίνονταν σαν να λένε Δ & Δ, στη φωτογραφία φαίνεται αρκετά καλά:

Και αυτά υπάρχουν ακόμα και διακοσμούν τώρα το σπίτι μας (όταν δεν προσπαθεί ο ένας από τους γάτους να τα ρίξει κάτω). Για να στέκονται καλύτερα έχω κολλήσει μέσα μικρά γυάλινα βαζάκια για να προσθέτουν βάρος στη βάση του κουτιού και έχω κολλήσει το χαρτόνι για να μην ανοίγει.

~ ~

Τώρα που τα ξαναβλέπω όλα αυτά που κάναμε μου φαίνεται αδιανόητο πώς βγήκε τόση δουλειά σε τόσο λίγο χρόνο. Παρόλη την κούραση όμως, άξιζε και με το παραπάνω. Την ώρα του πάρτι που βλέπαμε τους φίλους μας να χαίρονται,  που μας έλεγαν καλά λόγια και ξέραμε ότι πολλά από όσα απολάμβαναν τα είχαμε φτιάξει εμείς με κόπο και χρόνο, ήταν το καλύτερο συναίσθημα. Έκανε την όλη υπόθεση ακόμα πιο “δική μας” και μας έδωσε πολλές όμορφες αναμνήσεις.

Μερικές τελευταίες σκέψεις αν σκέφτεσαι να κάνεις κάτι αντίστοιχο:

• Χρόνος και χρήμα: έγραψα παραπάνω ότι εμείς δεν είχαμε πολύ χρόνο, αλλά πάντα βοηθάει αυτά τα πράγματα να οργανώνονται όσο γίνεται πιο νωρίς. Σου δίνει περισσότερες ευκαιρίες να ψάξεις για καλύτερες και ίσως πιο οικονομικές λύσεις
• Συνεργάτες: όσο και να λέμε ότι το οργανώσαμε μόνοι μας, δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την πολύτιμη συμβολή διάφορων επαγγελματιών. Είναι σημαντικό να βρεις ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και που ταιριάζουν τα γούστα σας, έτσι θα μπορείτε να συνεργαστείτε ακόμα καλύτερα και θα σου προσφέρουν το καλύτερο που μπορούν
• Συνοχή: Είναι καλό να υπάρχει ένα γενικότερο θέμα για την εκδήλωση, μια λέξη, ένα χρώμα, ένα αντικείμενο που να τα δένει όλα και να δίνει μια ιδιαίτερη ταυτότητα σε αυτό που προσπαθείς να κάνεις.
• Φίλοι: επιστράτευσε τους φίλους! Οι δουλειές γίνονται πολύ πιο εύκολα και ευχάριστα αν υπάρχουν πολλά χέρια και μπορεί να σου προσφέρουν προοπτικές που δεν είχες σκεφτεί

 

Forever is composed of nows, λοιπόν, και κάπως έτσι οργανώσαμε το πιο σημαντικό πάρτι της ζωής μας μέχρι τώρα.